59 document(en) met "Naakt op" • Resultaten 21 tot 40 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Dansen op een vlot • 7 november 1998
Licht is enerzijds verblindend aanwezig door Tl-buizen op de vloer, an- derzijds heel spaarzaam, met een accent op de oplichtende rand van het vlot, het staketsel waar de dansers op staan...Een vrouw die haar voetzolen afveegt, alsof het contact met de vloer onaangenaam is, een andere die verkrampt met getrokken schouders rondstapt: het lijken wel ruimtevaarders op een onbekende planeet...Het andere paar blijft op de been, schutterig bijna rond elkaar draaiend, met de blik steeds de andere kant op

Ijdelheid van woorden sterk verbeeld : Jan... • 24 september 1999
Zo wordt het ook gespeeld: de woorden rollen de acteurs -- Waas Gramser, Kris Van Trier, Sigrid Vinks en Jan Decorte zelf -- uit de mond op een quasi onnadrukkelijke manier...De ruimte waarin de dingen zich afspelen, verlenen dit "gebabbel" een tragische dimensie: de acteurs verdrinken erin, hebben er geen vat op...Saastamoinen opent de voorstelling met een lange dansimprovisatie, die ze op beslissende keerpunten in de voorstelling voortzet

LA: overleven in afwachting van betere tijden • 1 januari 2000
Op die manier ontstaat een navrante gelijkenis tussen het personage en de acteur: mensen op een dood spoor...Het leven kan er verontrustend veel op een loterij lijken, waarin vooral zwarten zelden of nooit op een biljetje kunnen rekenen...Gaandeweg zie je echter, als ze het op een loopje zet, een glimlach op haar gezicht verschijnen

Lichamen in alle maten en gewichten • 26 januari 2001
Er staan heel wat meer dansers op het podium...Dat gaat van een bijna mechanische, martiale dans waarin lichamen botsen en over elkaar buitelen (in het begin) tot een lyrische en romantische pas de deux die evolueert naar een groepsdans (op het...Soms is de dans nadrukkelijk metaforisch en symbolisch geladen, terwijl hij zich op andere momenten ver van zo'n ouderwetse betekenisgeving lijkt te houden

"Amlett" van Jan Decorte ontroert ondanks kleinheid... • 5 februari 2001
Als we Sigrid Vinks ("Queen") en Koen De Bouw ("King") in Amlett samen zien konkelfoezen, wijzen de feiten op niets meer dan een banale liefdesgeschiedenis, zij het dan één met fatale afloop...Hij weet zijn Ophélie ervan te overtuigen dat ze naakt moet optreden omdat het allemaal voor de kunst is. Zijn motieven om de ware toedracht op te voeren worden zo op zijn minst dubbelzinnig...De ernst van het gebeuren verwatert daardoor van een staatszaak tot iets wat, door de kleinheid van de personages, net geen komedie is. Deze lijn van het stuk wordt doorgezet tot op het einde

Kijkerscontract opgeschort • 25 april 2001
Een kleine pick-up speelt continu een deuntje dat voor Amerikanen onlosmakelijk met striptease verbonden is. En inderdaad, op het einde van de avond staat ze zowat naakt, doodgemoedereerd, het publiek...Davis Freemans performance Reflection word je getrakteerd op een persoonlijk samenzijn met de kunstenaar, die voor de gelegenheid echter een foto van je eigen gelaat voor zijn gezicht gebonden heeft...Access Code 121 is wel een sterke indicatie dat veel theatermakers en -producenten op dit ogenblik weer de codes onderzoeken van theater

Het lichaam zonder het lichaam • 1 juni 2001
Op het gevaar af te ver door te drammen: ballet is in zijn werking tot op zekere hoogte een voorloper van de hedendaagse publiciteit...Een kleine pickup speelde continu een deuntje dat voor Amerikanen onlosmakelijk met striptease verbonden is. En inderdaad, op het einde van de avond stond ze zowat naakt, doodgemoedereerd, het publiek...Kon je dit werk nog vrijelijk 'monsteren', in Davis Freemans performance Reflection werd je vergast op een persoonlijk samenzijn met de kunstenaar, die voor de gelegenheid een foto van je eigen gelaat

Een nieuwe fase voor A.-T. de Keersmaeker • 30 juni 2001
Niet de minste daarvan is dat ze het traject herijkt dat sinds Fase, het op een na eerste werk van De Keersmaeker voor twee danseressen, op twintig jaar werd afgelegd...Dat blijkt nog meer als ze hun rokken uittrekken en op een ragfijn onderkleedje na haast naakt in de ruimte staan...Ze leek een kind dat door zijn spel vat tracht te krijgen op de gebeurtenissen van de grote wereld om haar heen

The world according to Jan Fabre • 25 juli 2001
Op het eerste gezicht speelt 'Je suis sang' van Jan Fabre, een stuk speciaal gecreëerd voor deze plek op het Festival van Avignon, ook expliciet in op deze geschiedenis...Net als het middeleeuwse wereldbeeld passen al die facetten op een heel precieze manier samen in een grotere ordening...De onveranderlijke kosmische ordening van het middeleeuwse wereldbeeld werd hier ontbeend om nadien het karkas op te tuigen met nieuwe fantasmas die naar believen trekken van de middeleeuwen of een

Het bloed van een theaterduivel • 28 juli 2001
Op het eerste gezicht speelt Je suis sang van Jan Fabre, een stuk speciaal gecreëerd voor deze plek op het Festival van Avignon, ook expliciet in op deze geschiedenis...Toch moet je achteraf besluiten dat de band tussen de geschiedenis van de plek en de thematiek van het stuk veeleer op toevallige coïncidenties dan op een bewuste dramaturgie berust...De onveranderlijke kosmische ordening van het middeleeuwse wereldbeeld werd hier ontbeend om nadien het karkas op te tuigen met nieuwe fantasmas die naar believen trekken van de middeleeuwen of een

Bartok als 'Funky Chinese Opera' • 5 december 2001
verraden.Het stuk is gebaseerd op een oud sprookje...Wel toont Barkey hier op een associatieve en geestige manier de vele wijzen waarop begeerte, twijfel, angst, lust het lichaam bezetten en vormen...Few Things staat op 8 december in CC Strombeek, Grimbergen, op 13 december in De Warande, Turnhout, op 15 december in De Vorst, Tilburg, op 19, 20 december in CC Brugge en 30 januari in De Velinx

Een grap om bij te huilen • 12 december 2001
wilden na de speelperiode in New York wel op een aantal van hun eisen ingaan, maar ondanks de aanpassingen die we op dat ogenblik al hadden doorgevoerd, hielden zij het been stijf...Als zon thema je zo hard bezig houdt, roept dat op de duur geweld op...Few Things op 13 december in De Warande, Turnhout, op 15 december in De Vorst, Tilburg, op 19, 20 december in cc Brugge en 30 januari in De Velinx, Tongeren

Het lichaam in beeld en beweging • 13 maart 2002
Die dias worden met negen carrouselprojectoren snel achter elkaar, op het staccatoritme van Conlon Nancarrows Study for player piano # 31 op de kijker afgevuurd...De Sand Table is een doorzichtige glazen tafel waarop fijn wit zand gestrooid is. Op dat zand worden beelden geprojecteerd van dansers die je, althans in de voorstelling, eerder ook live op de grond...De jongste vijf jaar concentreert Raeves werk zich minder op de beweging dan wel op het lichaam zelf, dat hij in merkwaardige vormen herschept

Een brug tussen verhaal en abstractie • 13 april 2002
De vrouwen zijn in het rood gekleed, op het bruidje (een schitterende Marta Coronado) na, en trippelen koket op hoge hakken...De optelsom van die anekdotes levert echter niets meer op dan een soms behoorlijk chaotische opeenstapeling van muziek en beweging...Dansers en muzikanten lijken vanaf het eerste moment met alle geluidsknoppen op maximum voluit te gaan, ongeacht wat de andere doen

Dans op een eiland • 17 april 2002
Op die manier denk ik dat de toeschouwers zich los van de klassieke kijkrichting van het theater bewust worden van de vorm van de ruimte...Ze bleef acht jaar in zijn compagnie, en besliste dan op eigen houtje verder te gaan...De esthetica van iemand anders gaat op de duur in je lichaam kruipen, en dan kan je aanvankelijk haast niet anders dan die totaal verwerpen

De beelden in je hoofd • 23 oktober 2002
En al toont de monitor niet je hartslag, gaandeweg lijkt het er wel steeds meer op alsof de grens tussen wat op het tv-scherm gebeurt en wat zich in je lichaam en je hoofd afspeelt uitgewist raakt...Als een vrouw fluistert en kreunt op het scherm lijkt het alsof ze dat rechtstreeks in je hoofd doet door de kleine luidsprekers op je hoofdkussen...De bevreemdend trage, moeilijk te interpreteren evolutie die ze doormaken op de muziek van Helmut Lachenmann staat op gespannen voet met al wat je zou kunnen verwachten

Een immer voortkabbelende beeldenstroom • 8 januari 2003
Ondanks alle verschillen met Zweiland - van typetjes kun je hier bijvoorbeeld nauwelijks spreken - duikt hier eenzelfde beeldende strategie op...Verschijnen dansers aanvankelijk nog gewoon uit de coulissen, steeds vaker duiken ze op uit een langwerpige spleet die over de hele breedte van de scène loopt, alsof ze uit de onderwereld opduiken om...Waltz speelt met zichtbaar plezier met die overduidelijke referenties, en zet ze vaak op hun kop

Van mens en dier • 25 januari 2003
Zonder zo'n expliciet theoretische inzet zijn echter veel andere theatermakers en dansers op een of andere manier begaan met het potentieel van lichamen om schijnbaar een totaal ander karakter aan te...Dat laatste is bijvoorbeeld het geval in 'It', een solo van Sidi Larbi Cherkaoui die net als 'Giszelle' gemaakt werd op vraag van het Festival van Avignon...Nu eens provoceert het een pornografische blik, dan weer roept het een rituele sfeer op

Spelen met gebouwen: Een sluimerend reservoir • 1 maart 2003
Op dezelfde wijze zochten theatermakers steeds achteraf-ruimtes op om hun werk te maken...Als er al een decor aanwezig was, was het er onveranderlijk om op de concrete kwetsbaarheid van de concrete dansers op de scène te wijzen, om het scenische zelf uitdrukkelijk te thematiseren...Merkwaardig genoeg waren zij zo, bijna op hetzelfde ogenblik als Dan Graham, op terloopse wijze voorlopers van de glas-rage die het architectuurbedrijf op dit ogenblik tekent

De mensen willen hun festival • 24 mei 2003
Een gelijkaardige ambiguïteit ervaar je bij een installatie waar drie vrouwen en een man haast volledig naakt liggen te slapen op tafels waarvan het bovenvlak de vorm van hun lichaam aangenomen heeft...De film is echter meer dan een verslag van een feest: het is ook een reflectie op wat acteren betekent, niet alleen op het podium, maar ook of vooral in het gewone leven.Dat was ook de 'hidden agenda...Het vierde deel van de 'Tragedia Endogonida' van Societas Raffaello Sanzio, het gezelschap van Romeo Castellucci, zette het publiek meer dan een uur op het verkeerde been, maar dan wel op een